บันทึกไว้ในวันที่น้ำท่วมทุ่ง...รังสิต

ในเช้าวันพฤหัสที่ 20 ตุลา น้ำขึ้นสูงเพราะผนังรั้วของโครงการพัง

ข้อดีของการติดตามข่าวน้ำท่วมมาตั้งแต่เดือนกันยายน
ไม่ใช่ตามข่าวจาก ศปภ. จึงได้มีการทยอยเก็บของมาโดยตลอด
เพราะตอนที่รู้ข่าวน้ำท่วมใหม่ๆ จากพี่สาวคนโตที่นราฯ ที่บ้านปทุมมีพี่สาวคน
รองอยู่คนเดียวและขณะนั้นก็มีข่าว พนังกั้นน้ำที่คลองบ้านพร้าวพัง ก็ต้องตื่นตัวเป็นธรรมดา

เพราะคลองบ้านพร้าวที่ว่าอยู่ใกล้กับหมู่บ้านถ้าซ่อมไม่ได้ก็คงเก็บอะไร
ไม่ทัน กว่าเจ้าหน้าที่จะซ่อมคลองได้เสร็จเวลาก็ผ่านมาร่วมๆ สองอาทิตย์
ก็ทยอยเก็บของในตู้จนหมด แต่ของหนักๆ ที่ยกไม่ไหวก็ต้องรอคนมาช่วยยก

ที่น้ำเข้ามาเยอะขนาดนี้เพราะผนังรั้วซึ่งก่อด้วยอิฐบล็อครับแรงดันของน้ำ
ที่มาจากนวนครไม่ไหวจึงพังทลายลงมา แต่ก่อนหน้านั้นทางโครงการ
ช่วยกันป้องกันมาโดยตลอด

สุดท้ายก็ป้องกันไว้ไม่ได้ จึงเป็นอย่างที่เห็น

ก่อนวันที่ย้ายออกมาหนึ่งวัน ท่อประปาแตกเพราะโดนรถแบคโฮ
เจาะเข้าให้และซ่อมไม่ได้เพราะน้ำท่วมสูงและทางโครงการต้อง
ตัดไฟเพราะวางระบบไฟไว้ใต้ดิน ซึ่งก่อนหน้าที่จะตัด มีลูกบ้าน
ที่น้ำท่วมบ้านถูกไฟดูด เสียชีวิต

วันที่จะย้ายออกมา ติดต่อหาเรือยากมากเพราะเรือมีน้อยต้องรอคิว
แต่โชคดีที่มีลูกบ้านคนหนึ่งทำงานที่กรมชลฯ จึงเอาเรือยนต์ของ
กรมชลฯ เข้าไปเก็บของที่บ้าน จึงได้อานิสงฆ์ไม่ต้องรอเรือนาน

ไม่งั้นก็อาจจะได้เห็นระดับน้ำที่สูงเพิ่มขึ้นจากนี้อีกก็เป็นได้

ปล..ในวันที่รู้ว่าทาง ศปภ.จะเอาทุ่งรังสิตเป็นแก้มลิง
บอกพี่ที่บ้าน เค้ายังไม่เชื่อเลย เราก็ได้แต่ภาวนาไม่ให้มันท่วม
มากกว่าหนึ่งเมตร สุดท้าย ณ วันนี้ ( 24/10/2554)

ระดับน้ำได้สูงขึ้นจากเดิมจนเสมอประตูรั้วหน้าบ้านแล้ว