เรื่องไม่เป็นเรื่อง...เขา(เธอ)เป็นอะไรมากมั้ย?

หลายครั้ง หลายหนที่เราเฝ้าดูละครในจอ
มีตัวละครอยู่ตัวนึงที่มักจะถูกกำหนดให้เป็น...สีสัน...ของเรื่อง
(เกือบทุกเรื่อง...ถ้าไม่มีบทนี้...เรื่องจะดำเนินต่อไปได้มั้ย ละครจะสนุกหรือป่าว)

ตัวละครตัวนั้นคือ...ตัวอิจฉาหรือตัวร้าย

ที่มักจะ...ตามตื้อ...พระเอก ตามติดเป็นตุ๊กแกที่(พยายาม)แกะเท่าไหร่ก็แกะไม่ออก
บางที่ก็สร้างความรำคาญให้คนดูอย่างเราๆ(ทั้งๆที่รู้ว่ามันเป็นละคร)

สุดท้าย...ตัวอิจฉาหรือตัวร้ายในละคร...

ก็มีบทสรุบของตัวละครอยู่
๑.ถ้าไม่บ้าจนสติฟั่นเฟือน ก็...ไปบวช
๒.ถ้าไม่บ้าจนเลอะเลือนก็...ได้กับพระรองหรือไม่ก็ตัวร้ายฝ่ายชาย

ก้าว...รอ..ก้าว
แต่นั่น...มันในละคร
.
.
ในเมื่อชีวิตจริง...ไม่ใช่ละคร
คำถามจากคนถูก...ตามตื้อ ถึงคนที่เป็น...จอมตื้อ...ก็พัดผ่านมาตามสายลม

เขาเป็นอะไรมากมั้ย? (ประโยคคำถามที่ไม่ได้หมายถึงความห่วงใย)

อารมณ์ผวาเิ่ริ่มเข้าครอบครองเพราะ
..คนที่เป็นจอมตื้อ...ไม่ใช่ผู้หญิงที่เขาอยาก...จะเล่นด้วย

ดูละครแล้วย้อนดูตัว

ยุคที่ใครๆ เค้าบอกว่าไร้พรมแดน
ยุคที่...ผู้หญิง...สามารถพกถุงได้(โดยไม่แคร์ใคร...แม้แต่ตัวเอง)
ยุคที่...ผู้หญิงแวรงง(ก็อบปี้เค้ามา)ไม่ใช่บทสรุบ
ยุคที่...ผู้หญิงแร๊ดดด...ไม่ใช่บทส่งท้าย

เขา(เธอ)เป็นอะไรมากมั้ยเนี่ย?

ปล. สงสัยจะดูจำเลยกามเทพมากไปหน่อย ;)

ต่อตอนสอง

เรื่องไม่เป็นเรื่อง...เขา(เธอ)เป็นอะไรมากมั้ย? ตอน สติ-คติ