วัดบนเว็บ

http://www.dhammatoday.com/

Thaksin Shinawatra: the full transcript of his interview with The Times

http://www.timesonline.co.uk/tol/news/world/asia/article6909258.ece
...
12 หน้า

ลายปากกา

http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=penline

เรื่องไม่เป็นเรื่อง...ไม่ใช่แฟนทำแทนได้เปล่า

ไม่ใช่แฟนทำแทนได้เปล่า - อู๊ด เป็นต่ New on 29-02-08 - by

..ชอบ...:)

เรื่องไม่เป็นเรื่อง...สติ-คติ

เขา(เธอ)เป็นอะไรมากมั้ย?อีกครั้ง

ตอน...สติ-คติ

ใครเคยทำอะไรไว้ สิ่งเหล่านั้นจะลอยตามเป็นเหมือนเงา
ความเลวทรามที่รุมเร้า อาจจะเผาความดีใดไปหมดเลย
กว่าจะรู้ ต้องร้อนรน เหลือทีจะทน หาคำใดเอ่ย
ทุกคน ต้องชดใช้กรรม ที่ก่อเอาไว้

เพลงจากละคร รอยรักรอยบาปที่ได้ยินผ่านเว็บๆนึง

ฟังเพลงละครแล้วย้อนดูตัว
....
ทำผิดครั้งแรก...คนอื่นไม่รู้แต่ตัวเราเองรู้
ทำผิดครั้งที่สองซ้ำรอยเดิม...คนอื่นรู้แต่ตัวเราเองไม่รู้

ทำผิดครั้งแรก...คนอื่นไม่รู้แต่ตัวเราเองรู้...ยังแก้ไขได้
ทำผิดครั้งที่สองซ้ำรอยเดิม...คนอื่นรู้แต่ตัวเราเองไม่รู้...แก้ยาก

ทำผิดครั้งแรก...คนอื่นไม่รู้แต่ตัวเราเองรู้...ยังอภัยให้ได้
ทำผิดครั้งที่สองซ้ำรอยเดิม...คนอื่นรู้แต่ตัวเราเองไม่ยอมรับรู้...น่าอภัยรึ?
...
อย่ามีครั้งที่สาม ที่สี่ เหมือนในละครเรื่องนี้เลย

พระพุทธองค์ท่านสอนให้อยู่กับปัจจุบัน ต้องดึงสติกลับมาให้ใจสว่าง
การยอมรับผิด ไม่ได้หมายความว่าเป็นผู้แพ้ แต่เป็นผู้ที่ชนะ ที่ใสสว่างต่างหาก

ความเดิมจากตอนที่แล้ว

เรื่องไม่เป็นเรื่อง...เขา(เธอ)เป็นอะไรมากมั้ย?

เรื่องไม่เป็นเรื่อง...เขา(เธอ)เป็นอะไรมากมั้ย?

หลายครั้ง หลายหนที่เราเฝ้าดูละครในจอ
มีตัวละครอยู่ตัวนึงที่มักจะถูกกำหนดให้เป็น...สีสัน...ของเรื่อง
(เกือบทุกเรื่อง...ถ้าไม่มีบทนี้...เรื่องจะดำเนินต่อไปได้มั้ย ละครจะสนุกหรือป่าว)

ตัวละครตัวนั้นคือ...ตัวอิจฉาหรือตัวร้าย

ที่มักจะ...ตามตื้อ...พระเอก ตามติดเป็นตุ๊กแกที่(พยายาม)แกะเท่าไหร่ก็แกะไม่ออก
บางที่ก็สร้างความรำคาญให้คนดูอย่างเราๆ(ทั้งๆที่รู้ว่ามันเป็นละคร)

สุดท้าย...ตัวอิจฉาหรือตัวร้ายในละคร...

ก็มีบทสรุบของตัวละครอยู่
๑.ถ้าไม่บ้าจนสติฟั่นเฟือน ก็...ไปบวช
๒.ถ้าไม่บ้าจนเลอะเลือนก็...ได้กับพระรองหรือไม่ก็ตัวร้ายฝ่ายชาย

ก้าว...รอ..ก้าว
แต่นั่น...มันในละคร
.
.
ในเมื่อชีวิตจริง...ไม่ใช่ละคร
คำถามจากคนถูก...ตามตื้อ ถึงคนที่เป็น...จอมตื้อ...ก็พัดผ่านมาตามสายลม

เขาเป็นอะไรมากมั้ย? (ประโยคคำถามที่ไม่ได้หมายถึงความห่วงใย)

อารมณ์ผวาเิ่ริ่มเข้าครอบครองเพราะ
..คนที่เป็นจอมตื้อ...ไม่ใช่ผู้หญิงที่เขาอยาก...จะเล่นด้วย

ดูละครแล้วย้อนดูตัว

ยุคที่ใครๆ เค้าบอกว่าไร้พรมแดน
ยุคที่...ผู้หญิง...สามารถพกถุงได้(โดยไม่แคร์ใคร...แม้แต่ตัวเอง)
ยุคที่...ผู้หญิงแวรงง(ก็อบปี้เค้ามา)ไม่ใช่บทสรุบ
ยุคที่...ผู้หญิงแร๊ดดด...ไม่ใช่บทส่งท้าย

เขา(เธอ)เป็นอะไรมากมั้ยเนี่ย?

ปล. สงสัยจะดูจำเลยกามเทพมากไปหน่อย ;)

ต่อตอนสอง

เรื่องไม่เป็นเรื่อง...เขา(เธอ)เป็นอะไรมากมั้ย? ตอน สติ-คติ

แม่แจ่ม

...
แม่แจ่ม...เมืองเล็กๆที่ ถ้ามองเพียงผิวเผิน คงไม่มีอะไรให้ได้ชมมากนัก
แต่ถ้าเราจะใส่ใจสักหน่อย เราจะพบว่า...เมืองเล็กๆ ที่หลบซ่อนตัวอยู่ในหุบเขาแห่งนี้

มีเสน่ห์เฉพาะตัว อยู่ที่ว่าเราจะค้นหามันเจอหรือป่าว

ต่างหน้าแต่ไม่...ต่างใจ

สำหรับ...คนไกล...ที่อยู่อีกฟากฝั่ง
สักวันเราคงข้ามเวลามาพบกัน

บางสิ่งบางอย่าง...แทนตัว...ได้
แต่แทนใจกันไม่ได้

บางสิ่งบางอย่าง...ต่างหน้า...ได้
แต่ไม่ต่างใจ

รอวัน...ชนแก้ว

Sorry...อะไรกันละเนี่ย

จากเศษทรายในกระเป๋าถึงสองเงาในเกาหลี

Rating:	★★★★★
Category:	Books
Genre:	Travel
Author:	วรพจน์ พันธุ์พงศ์,ทรงกลด บางยี่ขัน

เค้าว่ากันว่า...
บางทีหนังสือดีๆก็เหมือนกับเพื่อนดีๆ
และบางครั้งอาจจะเหมือนคนรัก
ที่เราอยากอยู่ร่วมกันให้ได้นานที่สุด

เค้าว่ากันว่า...
คนที่มีอะไรคล้ายกัน มักจะมีแรงดึงดูดเข้าหากัน

จริงหรือ?

บางสิ่งที่ตกค้างจากสองข้างทางที่ชีวิตที่ร่อนเร่
คำโปรยจากปกหนังสือที่ชวนให้เลือกอ่านแทน
เราต่างมีแสงสว่างในตัวเองที่ทางร้านบอกว่า...หมด

ในวัยสามสิบเศษ ผมค้นพบคำตอบอย่างหนึ่งว่าในหลายสถานการณ์
ความฉลาดปราดเปรื่องเป็นเรื่องไร้สาระมาก
เราไม่ต้องใช้สมองเลยก็ได้
หากเพียงจะรู้จักเงี่ยหูฟังความรู้สึกลึกๆ ว่าอะไรควร ไม่ควร

หรืออะไรถูก ผิด

หรือควรจัดแบ่งความสำคัญอย่างไร สิ่งไหนควรมาก่อนมาหลัง
คำถามคือใครกี่คนที่เข้มแข็งและไม่ถูกแรงเหวี่ยงแห่งความสนุก...ฉุดกระชาก

ใครกี่คนที่ไม่เคย...อ่อนแอหรือพ่ายแพ้หัวใจ...ตัวเอง
...
(บางส่วนจากเศษทรายในกระเป๋า...ของวรพจน์)

******

'ระหว่างคนที่เรารู้ว่าเขาทำอะไร กับ รู้ว่าคิดอะไร
เรารู้จักคนไหนมากกว่ากัน'

'มันคงน่าสนุกดี ถ้าจะมีเพื่อนสนิทสักคนที่เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับ
ตัวเขาเลยแต่ว่าสนิทกันมาก ขนาดคุยกันได้ทุกเรื่องจริงๆ
การสนิทกับคนไม่รู้จักนี่มันเป็นยังไงนะ ผมอยากรู้จัง '

'สำหรับบางเรื่องหรือบางคน ถึงเราไม่พยายาม
บังคับตัวเองให้จำยังไงเราก็ไม่มีทางลืม'

'ระหว่างรักหวานๆ กับรักนานๆ คุณจะเลือกอะไร'

แล้ว

'ถ้าเงาของผมถามถึงเงาของคุณ คุณจะให้ผมตอบมันว่ายังไง?'

(บางส่วนจากสองเงาในเกาหลี...ของทรงกลด บางยี่ขัน)

เล่มนี้อ่านจบแล้ว...แอบยิ้มคนเดียว

อยากรู้มั๊ยว่า...ทำไม?

คุณถนัดหูซ้ายหรือหูขวามากกว่ากัน
เอียงหูข้างที่ถนัดมาสิแล้วเราจะ...กระซิบบอกคุณเบาๆ :)

จาก...คนข้างๆ

ปาย...To day

แค่อยากเปลี่ยนที่นอน
หาข้อมูลคืนวันศุกร์ เช้าวันเสาร์โทรฯไปถามราคาที่พัก
บ่ายวันเสาร์โทรฯ จองห้องพัก(แถมไปต่อรองราคาเค้าอีก)
เจ้าของบ้านใจดี ลดราคาให้ก็เลยเพิ่มวัน 3 คืน 4 วัน

ฝนตกหนักไปสองวันสองคืน(นอนฟังเสียงฝน เสียงอึ่งอ่างเพลินไปเลย)

http://lovepaihome.multiply.com/
ถ้าสนใจ ติดต่อจองที่พักได้นะฮะ

ไปตามเส้นทาง...ของเรา

ถึก

การบ้านวันอังคาร
โจทย์...อะไรก็ได้ตามใจฉัน

ตอนแรกกะว่าจะไปเรื่อยเปื่อยแบบว่า
อยากถ่ายอะไรก็ถ่าย

เข้าไปใน มอ นึกได้ว่ามีน้องที่เคยทำงานออฟฟิศเดียวกัน
มาทำงานอยู่...คณะถาปัดมอชอ...แวะไปหา
แอบเก็บภาพมาด้วย(ทำให้นึกถึงสมัยเรียน)
.
.

ตอน...ชีวิตเด็กเส้น

ไปตามเส้นทางของเรา

Rating:	★★★★★
Category:	Books
Genre:	Other
Author:	วรพจน์ พันธุ์พงศ์

บ่อยครั้งที่ตัวเองซื้อหนังสือมาอ่านเพราะสะดุดตากับชื่อเรื่อง บางครั้งแทบจะไม่รู้จักตัวผู้เขียนเลยก็ตามที แต่ทุกครั้งที่เสียเงินซื้อหนังสือเล่มนั้นๆ ล้วนมาจากคำนำ,คำนิยมเป็นอันดับแรก ไม่เว้นแม้แต่...ไปตามเส้นทางของเราเล่มนี้ วรพจน์ พันธุ์พงศ์ เป็นใครไม่เคยรู้จัก ด้วยชื่อที่อาจจะผ่านตามาบ้างจากสื่อต่างๆทางอินเตอร์เน็ต

แต่ด้วยคำนำจากหนังสือเล่มนี้ ทำให้รู้ว่าเราเจอ...คนที่ใช่และชอบ...เพิ่มขึ้นอีกหนึ่งคนแล้ว

จดหมายถึงเพื่อน (คำนำจากการพิมพ์ครั้งแรก)

ปารีส เป็นอย่างไรบ้าง

ใจร้อนระรัว อยากไต่ถาม แต่หวั่นๆเหมือนกัน กลัวเพื่อนรักจะสวนกลับมา
--มึงตอบมาก่อนว่าบางลำพูยังสบายดีอยู่หรือ ผ่านคืนจันทร์เพ็ญไปมากกว่า 2 ครั้ง
จดหมายของเพื่อนหนุ่มยังนอนนิ่งไม่มีคำตอบใดๆ กลับไป

มันคงเป็นยิ่งกว่านิสัยแล้วล่ะเพื่อนและบางที เราอาจสังกัดเผ่าพันธุ์เดียวกัน
คือ รักคนที่บรรลุแล้วในศาสตร์แห่งการให้อภัย

เพราะเรามักทำผิดบ่อยๆ
ผิดกับเพื่อนและอีกบางวันก็พ่ายแพ้หัวใจตัวเอง

ยิ่งโตขึ้น เราต่างแยกย้าย กระจัดกระจายกันไปคนละทิศ บ้างยังพอได้พูดคุย
ผ่านสื่ออิเล็กทรอนิกส์ บ้างเงียบหายราวพรากจากกันไปแล้วชั่วนิรันดร์

ชีวิตเป็นสิ่งลี้ลับและอิสระ แม้ขณะรักกัน แต่ละคนก็มีเส้นทางของตัวเอง ไม่มี
ใครปักใจเชื่อ ยอมจำนนและพลีตนเพื่อคนอื่นได้ทุกนาที

ไม่ว่าจะยืนอยู่บนพื้นฐานต้นทุนความรักมากมายแค่ไหน ระหว่างเพื่อน พ่อแม่
หรือคนรัก เอาเข้าจริง เราก็ไม่สามารถก่ายกอดกันได้ตลอดเวลา

ว่าไปแล้ว มันอาจเป็นข้อดีก็ได้ ไม่เช่นนั้นคงน่าเบื่อหน่ายและยังจะมีคืนไหน
ที่หัวใจเราเต้นแรง
หนหนึ่ง ผมเคยคุยกับเพื่อนว่า ถ้านายตาย เราคงไม่เข้าไปกอด
ไม่ได้โกรธ เกลียด แต่ให้ว่ากันจริงๆ ที่เห็นพูดคุยและหัวเราะกันอยู่นี้
มันก็แค่ร่างกาย ซึ่งมีความหมายว่าเป็นตัวแทนหรือประติมากรรมชนิดพิเศษ
แท้จริงแล้วเรากำลังโอบกอดดวงวิญญาณของกันและกันอยู่

ตราบใดที่เรายังรู้สึกว่ารักกัน
คนเรารักกันด้วยจิตใจ ส่วนร่างกาย ท้ายที่สุด ก็เป็นเพียงตัวประกอบเล็กๆ
ใช่, สลักสำคัญขณะยังมีชีวิต และจะไร้ความหมายโดยสิ้นเชิงเมื่อหมดลมหายใจ

หากวันสิ้นสุดของดวงจิตอันพลุ่นพล่านหมายถึงสวรรค์ นิพพาน แต่ละชีวิต
คงมีวิถีมรรคาที่แตกต่างกัน
แตกต่าง ทว่า--ในนามของความรัก ผมเชื่อว่าเรากำลังโอบอุ้มและจูงมือกัน
ก้าวเดินไปสู่จุดหมายอันงดงามนั้น
ไม่ว่าจะอีกนานและไกลแค่ไหนก็ตาม

ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ

วรพจน์ พันธุ์พงศ์ บ้านแสงตะวัน, 6 มีนาคม 2546


...
แม้บทความในหนังสือเล่มนี้จะผ่านมาหลายปี แล้วก็ตาม
แต่...

+++สีเสื้อที่เราสวม...ก็ยังคงดูร่วมสมัย

+++สาละวิน...ในสายตาของผู้เขียน ไม่ต่างจาก...สาละวิน ในสายตาของเรา
ที่เคยมีโอกาสพบเจอและย่างกรายไปเยี่ยมเยือน เสียงเพลงของปกากะญอใน
คืนอันหนาวเหน็บ, ปลาในลุ่มน้ำสาละวินอันเชี่ยวกราก,

เรา...อาจจะเดินทับเส้นทางกันในอดีตมาบ้างแล้ว ก็เป็นได้
...
เราเชื่อในเรื่อง...ความพิเศษของหนังสือ
ถ้าเราไม่อนุญาตให้ตาย...มันก็จะไม่ตาย :)

พิมพ์โดย สนพ. openbooks

.
.
.
ที่อื่นเป็นไงบ้าง?
ตอนนี้...วัดอุโมงค์ กำลังเพลี่ยงพล้ำ :(

บ่ายวันเสาร์ที่ไร้สาระ...สิ้นดี

คุยกะปร้าอ้อว่า วันนี้จะออกไปถ่ายรูปแก้เครียดสักหน่อย
ไม่รู้ความเครียดมันลงกระเป๋าหรือลงกระเพาะ จึงชวนพี่ที่รู้จักกัน
ไปเดินดูของที่บ้านถวาย ร้านค้าเปิดน้อย ผู้คนก็บางตา ไม่รู้จะถ่ายอะไร
บางร้านก็ห้ามถ่ายรูป เสียตังค์จนกระเป๋าเบา ก็เริ่มหิว เข้าไปหาของกิน
ที่บิ๊กซีหางดง หมดไปหลายตังค์ หายเซ็งไปเรย

คราวหน้าเอาแบบไม่ต้องใช้ตังค์ได้มั๊ยฮะปร้าอ้อ

อะไรของมันว่ะเนี่ย...?

ผู้มาเยือน...5 ในงาน...Hoso

สร้อยข้อมือ...ชอบฮะ



ผู้มากับความ...มืด เอ๊ย สว่าง

เมื่อหลายวันก่อน ฟ้า ฝนไม่ค่อยเป็นใจ ตกๆ หยุดๆ หม้อแปลงในซอยวัดอุโมงค์ระเบิดใกล้ๆกับร้าน ไฟดับไปร่วมชั่วโมง(อีกแล้ว) ปิดร้านไปดูเหตุการณ์ว่า เกิดไรขึ้น เห็นพนักงานการไฟฟ้ากำลังซ่อมหม้อแปลงอยู่ ตัดสินใจเดินกลับมาเปิดร้าน
ขณะนั้นมีชายหนุ่มรูปร่างสัดทัด ผิวคมเข้ม เดินเข้าร้านมา ณ บัดนาวไฟติดขึ้นมาทันที
แค่เห็นแว๊บแรกก็จำได้ทันทีว่าเป็นใคร...หน้าตางี้,หุ่นงี้, ผิวงี้

ชายหนุ่มที่พกพาความสว่างมาด้วย...น้าหว่าง สว่าง ทองดี นี้เอง
น้าหว่างเพิ่งกลับจากการตระเวณปั่นจักรยานมาหมาดๆ หอบของฝาก
น่ารักๆมาให้เลือก(มีรึจะไม่เอา...ชอบอีกต่างหาก)
...
เมื่อเย็นวานที่หอศิลปวัฒนธรรม เชียงใหม่ เค้าจัดงาน...Hoso Art&Culture Festival
เป็นวันแรก ไปถึงก็เกือบสองทุ่มแล้ว ตลาดนัดศิลปใกล้วาย เดินดูของไปเรื่อยๆ
ก็มีชายหนุ่มเข้ามาทัก หันกลับไปมอง...อ้าววว น้าหว่างนี้เอง เม้าท์กันไปพักใหญ่ๆ
ก็เดินไปดูของข้างใน ร้านเล่ามาเปิดบูธเล็กๆ...open ก็มา...สายธารก็มี หยิบหนังสือติดมือมาสองสามเล่ม...เดินกลับไปหาน้าหว่าง ยื่นหนังสือให้ พลางบอกว่าเซ็นให้หน่อยดังแล้ว
อย่าลืมเราก็แล้วกัน...555

เข้าไปดูผลงานน้าหว่างได้ที่นี่ ฮะ
http://bicycleworld.multiply.com/

บ้าน...ข้าวฟ่าง

ชอบจัง

ไปเยี่ยมพี่ต้อย...http://suparp29.multiply.com/
ที่สารภีมาเมื่อหลายวันก่อน
ข้าวฟ่าง แมวที่พี่ต้อยเลี้ยงไว้ พาชมบ้าน
(เดินไปไหนก็เดินตาม) หิวก็แวะหม่ำอาหารเม็ด
แถมทำตาขวางๆใส่อีก

บ้านพี่ต้อยร่มรื่นดีจัง

เรื่อง...แมว แมว

จะแมวขาว แมวดำ
จับหนูได้ เป็นพอ
...
MoMo กับเดือน สงสัยว่า กำไร เป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย
ก็เลยไปถามเจ้าของมาให้ ส่วนข้าวฟ่างเป็นแมวของพี่ต้อย
เดินไปไหน ข้าวฟ่างก็เดินตาม น่ารักดี

จะรักจะเลิกเหตุเกิดที่ปารีส

Rating:	★★★
Category:	Movies
Genre:	Comedy

เป็นเรื่องราวความสัมพันธ์ของช่างภาพสาวสวยกับมัณฑนากรหนุ่มใหญ่ที่มีชื่อเสียง
ไม่ค่อยอยากรีวิวสักเท่าไหร่(เพราะอยากให้ดูเอง ถ้าเล่าก็อาจจะทำให้ไม่อยากดูกัน)

ความเห็นส่วนตัว
+ ไม่ว่าชนชาติไหน ลงได้ตกลงปลงใจจะใช้ชีวิตคู่ร่วมกันแล้ว มันไม่ใช่เรื่องของ...คนสองคน...อีกต่อไป
+ ผู้ชายไม่ว่า...ชาติไหน...ก็ยังรับไม่ได้ที่รู้ว่า แฟนตัวเองเคยมี...อะไรๆ...กับชายอื่นมาก่อน
+ เราเชื่อว่า...ความรัก...มันออกแบบไม่ได้หรอก ต่อให้เป็นนักออกแบบมือรางวัลมาจากสวรรค์ชั้นไหนก็ตาม
+ ชีวิตคู่เป็นเรื่องที่จะต้องเรียนรู้กันจนกว่าจะตายจากหรือเลิกรากันไป ไม่มีสูตรตายตัว
+ ใครที่โสดก็หาคู่กันต่อไป ใครที่มีคู่แล้ว ประคองรักไว้ให้ดีๆนะฮะ

เส้นแบ่งระหว่าง...รักกับเลิก...มันบางนิดเดียว

สถานีกาแฟ

http://www.amazingbeanslanna.com
เริ่มเป็นรูป เป็นร่างแล้ว

เหตุเกิดที่...สถานีกาแฟ

ในค่ำคืนหนึ่ง
ลมแรง พัดพา ชีวิตน้อยๆ สองตัวหล่นมาอยู่บนเก้าอี้ในร้าน

...มันเกิดอะไรขึ้น...

She in the...Mirror 2

ถ่ายรูปสาวๆเล่นแก้เซ็ง
ยังหาหนุ่มๆ มาเป็นแบบไม่ได้เลย

บ่น

...

วันนี้ขับรถมอไซต์จะไปกาดต้นผยอม แต่เช้า พอเลี้ยวขวาจากปากซอยวัดอุโมงค์ได้นิดเดียว
เราเร่งความเร็วขึ้นมาอีกนิด(ความเร็วไม่น่าจะถึง 40 กิโล/ชั่วโมง) เพราะถนนโล่ง ทันใดนั้น...
รถมอไซต์ที่จอดซื้อหมูปิ้งอยู่หลังมอ (ขับโดยชายหนุ่มที่คาดว่า...เป็นนักศึกษาอยู่แถวๆนั้น และมีอีกหนึ่งหนุ่มซ้อนท้าย)
ก็หักรถเลี้ยวปาดหน้ารถเรา โดยที่ไม่หันมาดูก่อนว่ามีรถวิ่งอยู่ข้างหลังหรือป่าว จังหวะที่...มัน...หักรถเลี้ยวปาดหน้ารถ
ในระยะกะชั้นชิด เราก็ตะโกนลั่นถนน...อ้าวววว เฮ้ย (คิดว่ายังไง ก็ชนแน่นอน...ระยะแค่นั้นเบรกรถ ล้อปัดแน่นอน)

...มัน...มองหน้าเรา เราก็ตอบมันไปว่า....แม่งงงงงงเอ๊ยยยย...ลั่นถนน อีกครา
จังหวะนั้นรถมันก็วิ่งออกไป หวุดหวิดจวนเจียนจะชนแบบเส้นยาแดงผ่าแปดจริงๆ
...
...
ได้ด่าคน...ลั่นถนนหลังมอ ...ก็คราวนี้เอง
การศึกษาก็...สูงๆ...กันทั้งนั้น
แต่.......แม่งงงงงงเอ๊ยยยย...วินัยในการขับรถ...โค-ร-ต...ต่ำเตี้ย...ติดดินจริงๆ

ปล. เซียมซีเสี่ยงรักนี้...เค้าทายได้ตรงข้ามกับความเป็นจริงโดยแท้

แต่กะว่าจะรอดูผลคำทำนาย

เสียด...สี

วัดร่ำเปิง

...
ไม่เกี่ยวกับ...โฟนอิน...แต่ประการใด

แม่ช้อยไม่ยอมชิม

รสชาติเปนจะได๋

เชิญชวนชิม ริมทางวัวลาย

จากถนนคนเดินวัวลาย

She in the...Mirror

เมื่อเย็นวานนี้ หม้อแปลงในซอยวัดอุโมงค์ระเบิด ไฟดับทั้งซอย
ฝนก็ทำท่าจะตก ท้องฟ้ามืดครึ้ม ตัดสินใจปิดร้าน หยิบกล้องติดตัว
กะว่าจะไปถ่าย...หมา...แมว เล่นแก้เซ็ง
.
เดินผ่านจะไปปากซอย เห็นสาว สาว เค้าล้างกระจกแก้เครียด(มั๊ง) พักนี้เศรษฐกิจ
ซบเซา รับล้างกระจกเป็นรายได้เสริมพี่ว่าน่าจะมี...หนุ่มๆมาใช้บริการกันตรึม

When I’m tired...2

อ่อนล้า อ่อนเปลี้ย เพลียแรง
นอนตะแคง อีกครั้ง ยังไม่สาย
ก่ายหน้าผาก นอนผึ่งพุง จนสบาย
นอนน้ำลาย ไหลยืด หนืดบนพรม
...
http://phrachan.multiply.com/journal/item/26/When_Im_tired...

25...Something about...พระจันทร์

ไปอ่านแทคบ้านเอ็มเมื่อวันก่อนตอนที่กำลังเซ็งๆพอดี แวะไปบ้านลุงแม็คอ่านแล้ว
ก็ขำดีกะว่าจะลองเล่นแก้เซ็งดูสักที คิดดังไปนิดนึง...น้องเอ็มเลยโยนการบ้านมาให้ทำ ทันที

ลองดูละกัน

๑.มีคำลงท้ายชื่อจริงว่า...จันทร์...เมื่อก่อนเคยบวชเป็นพระ...ก็เลยได้ฉายา
  ว่า...พระจันทร์...:)  อ่ะ...ล้อเล่น เป็นชื่อที่โหลเอามากๆ ขนาดมีคนทักผิดได้
๒.เคยมีอีเมล์...address ชื่อว่าพระเพื่อนและพระแพง
๓.หัดเขียนนิยายกับเค้าบ้างก็เลยตั้งชื่อพระเอกว่า...พระนาย
๔.สะสม...พระ...เครื่อง (ติดต่อได้หลังไมค์)
๕.ยังไม่เคยลิ้มรส...พระกระโดดกำแพง
๖.ชอบพระอาทิตย์ยามอัสดงและหลงมนต์พระจันทร์ทรงกลด
๗.ชอบดู series เกาหลี เพราะพระรองหล่อกว่าพระเอก 
๘.เคยไปเมาไวน์อยู่ถนนพระอาทิตย์ แต่ไม่ถึงขั้น...ซบหน้าจูบดินเหมือนใครบางคน
๙.เกิดคืน...พระจันทร์เสี้ยว แต่พ่อตั้งชื่อให้เป็นคืน...พระจันทร์วันเพ็ญ   

๑๐.ชอบอ่านหนังสือของ...จันทรำไพ --->ใจรำพัน
๑๑.เคยใช้นามปากกาว่า....รุ้งพระจันทร์...ส่งเรื่องสั้น สั้น ไปร่วมสนุกกับหนังสือกรุงเทพธุรกิจ section จุดประกายวรรณกรรม  แต่ไม่ได้ลงฮะ :) มันนานนนมากแล้วนะเนี่ย
๑๒.ชอบแต่งกลอน แต่มาอยู่เชียงใหม่จินตนาการหดหาย
     ชอบที่สุดก็อันนี้  ทวารบาล...รำพัน
     อันนี้  เค้าว่ามันเป็นแร้พ  ได้ไง 

๑๓.มักจะมีจดหมายเชิญไปงานเกี่ยวกับตกแต่งบ้าน ในนาม...แสงจันทร์...อยู่เสมอๆ
จะบอกว่าฉันไม่ได้ชื่อนี้ ก็ไม่รู้จะบอกใคร
๑๔.เคยใส่เสื้อยืด...ชมรมคนรักช้าง...ไปเดินตลาดนัด แวะดูกระเป๋าหนังดีไซน์สวยๆ คนขายก็มนุษย์สัมพันธ์ดี " พี่ พี่ เอากระเป๋าหนังช้างมั๊ยครับ สวยนะครับ" เราก็ยิ้ม พร้อมกับชี้มาที่เสื้อ

๑๕.ชอบเพลง...I can't make you love me ของ George Michael เคยฟังซ้ำไปซ้ำมาได้เป็นวัน
๑๖.เวลาเหงาๆ ก็เปิดเพลง...นี้ฟัง

๑๗.ไปเจอคนที่ใช้ชื่อเดียวกัน...พระจันทร์...และท่านจันทร์ www.prajan.com (พระ...จันทร์ ตัวจริง คือจริงๆ เป็นพระ) เขียนบล็อคอยู่ในโอเคเนชั่น หุหุ

๑๘.Lucky in game not Lucky in Love
๑๙.เดียวดาย...ใต้เงาจันทร์
๒๐.ปากจัด...กัดเก่ง (เค้าว่ามา)
๒๑.ขี้ลืม...ลืมหัวใจไว้ที่...บางระจัน
๒๒.ซน...ตอนเด็กๆชอบปีนต้นไม้...

๒๓.กลัวความสูง...แต่มักจะได้ทำงานเกี่ยวกับตึกสูง เคยขึ้นไปชั้นบนสุด(ที่จอด ฮอ) ของตึกร้างย่าน

     เจริญนคร ปัจจุบันเป็นโรงแรมชั้น 1(ริมแม่น้ำเจ้าพระยา) ตอนที่ไปยืนอยู่บนนั้นขาสั่นผับๆ ไม่สั่นได้

     งัย ตึกสูงตั้ง 23-24 เมตร ที่จอดฮอก็เป็นเพียงแค่ลานซีเมนต์ ไม่มีราวกันตก

๒๔.นั่น...ดื่มน้ำจัณฑ์ กันดีกว่า
๒๕.พระเจ้าช่วย...จบแระ

 

เหตุเกิดที่...7

เมื่อตอน 4 ทุ่มวันนี้ แวะไปซื้อของที่ 7 ใกล้ร้าน ตอนไปจ่ายเงินที่เคาน์เตอร์ เห็นน้องที่เป็น

พนักงานที่เคาน์เตอร์กำลังเงยหน้าดูจอคอม(กล้องวงจรปิด) ด้วยความสงสัยจึงหันหลังไปดูบ้าง

แต่ก็ไม่เห็นมีอะไร นอกจากเด็กผู้ชายวัยรุ่นยืนดูของที่เคาน์เตอร์

น้องบอกว่า...มีคนแอบถ่ายใต้กระโปรง  เราก็เลยขอให้น้องช่วย...Replay...เทปให้ดูอีกรอบ

เราเห็นเด็กวัยรุ่น ใส่แว่น ดูเป็นเด็กเรียน กำลังก้มลงหน้าเคาน์เตอร์ ทำทีเหมือนกำลัง

เลือกของหน้าเคาน์เตอร์ กำลังเอากล้องดิจิตอลแหย่เข้าไปใต้กระโปรงน้องผู้หญิงคนหนึ่งที่

กำลังจ่ายเงินหน้าเคาน์เตอร์ ทำแบบนี้อยู่ 2-3 ครั้ง เวลาน้องผู้หญิงคนนั้นเผลอ  น้องผู้หญิงคนนั้น

สวมผ้าคลุมผมสีดำ(ถ้าจำไม่ผิด) สวมกระโปรงยีนส์สั้นเหนือเข่า ซึ่งดูแล้วก็ไม่เห็นจะสั้นเท่าไหร่

...

น้องที่เป็นพนักงาน 7 บอกว่า สงสัยว่าเด็กผู้ชายคนนั้นก้มๆเงย ไม่แน่ใจว่าทำอะไรอยู่ จึงเปิดเทป

ดู ใน 7 จะมีกล้องวงจรปิดอยู่หลายจุด เวลาเปิดพร้อมกันจะเห็นไม่ค่อยชัด ถ้าสงสัยจุดไหนก็ขยาย

ดูเฉพาะกล้องตัวนั้น ช่วงนั้นมันปลอดคนจริงๆ ส่วนเรายืนเลือกของอยู่ด้านใน มองไม่เห็นอยู่แล้วว่า

ใครทำอะไรกันบ้าง

ใครที่ชอบใส่กระโปรงสั้นๆ ก็ระวังๆกันด้วยเน้อ...เดี๋ยวจะได้เป็นดาราจำเป็นลงอินเตอร์เน็ตแบบ

ไม่รู้ตัว

20 ข้อ...เอากะเค้าด้วย

20 ข้อ ต่อจากชื่อ
เป็นครั้งแรกที่ยอมเล่น...tag
 
น้องพิม ส่งมาให้ทำ ก็เลยนั่งทำแก้เซ็ง :)

http://msrisenshine.multiply.com/journal/item/19/19?replies_read=46

อันง่ายๆ ไม่ส่ง

ส่งมาซะยากเลย

...

1.  ชื่ออะไร :: ปุ๊

2.  คำที่มีสี่ตัวอักษร :: ปลอด (แก้แล้วนะ)

3.  ชื่อปู้ชาย :: เป๊ก

4.  ชื่อปู้หญิง :: ป๊อก

5.  อาชีพ :: ปัดฝุ่น

6.  สี :: เปลือกมังคุด...นึกตั้งนาน

7.  สิ่งที่ใส่ไว้บนร่างกาย ::  ปิ่น

8.  อาหาร ::  ปลาส้มทอด

9.  ของที่เจอในห้องน้ำ ::  แป้ง

10.  สถานที่ ::  ปอยเปต

11.  เหตุผลที่มาสาย :: ป่วย

12.  คำที่ตะโกนออกมา :: ปัดโธ่!

13.  ชื่อหนัง ::  เปิงมาร...มันมีหนังเรื่องนี้ด้วยอ่ะ

14.  เครื่องดื่ม  :: เป๊ปซี่

15.  วงดนตรี ::  Potato

16.  สัตว์ ::  ปู

17.  ชื่อถนน :: ประชาธิปัตย์

18.  รุ่นรถ ::  ปิ๊กอัพ

19.  ชื่อเพลง :: ปฏิเสธรัก

20.  คำกริยา :: ปริบๆ

Drive to...Dream

ภาพประกอบไม่เกี่ยวกะกลอนแต่ประการใด

.

หัวใจดุจอินทรีย์ ผงาดฟ้า
หมายตาให้ถึง ซึ่งฝั่งฝัน
ขยับปีกเริงร่า ท้าลมพลัน
หมายมั่นให้ถึง...สักที่หนึ่ง...ของหัวใจ
...

ไปต่อกลอนจากบ้านนี้มา

v

v

หนุ่มคนนี้ที่มี...ฝัน

ชอบที่ตัวเองเขียนจัง ;)

แทนคำ...นับพัน

 

...

อยากบอกให้เธอรู้ แต่บางครั้งก็พูดไม่ออก

ทำได้แค่เพียง...ส่งสายตา

เธอจะอ่านสายตาฉันออกมั๊ย

ว่าฉัน...รู้สึก...อย่างไร?

.

 

 

Mini

...
หมาตัวน้อย ตัวนิด
ส่ายหัวดุกดิก อยู่ไหวไหว
หัวสั่น หางสั่น นั่นปะไร
ขอหลบไป...พักใจ...ในเป๋าเธอ

ปรัชญา...ต้นไม้

...
ขึ้นไปไหว้พระขอพรที่ดอยสุเทพ(ขอให้เจอคนที่ใช่และชอบ :) ) หุหุ
แต่พระท่านบอกว่า...อย่าเจอเลย คนที่ใช่และชอบ มันหายากนะนู๋

เดินลงบันไดมา เจอแต่ป้ายพวกนี้เต็มไปหมด

ส.ค.ส. 2009

วันหลังจะตามไปดูที่สตูดิโอ



ส่งความสุขด้วยงานศิลปของ...หนุ่มลาเต้
ภาพทั้งหมดเป็นแค่ภาพตัวอย่าง หลายชิ้นถูกนำไปขยาย
เป็นภาพใหญ่ติดฝาผนัง หลายชิ้นเอามาลงให้ดูไม่ได้
(เพราะอยู่ในช่วงนำไปแสดงงาน)
...
สนใจติดต่อได้นะคะ ไม่แพงหรอก(สั่งทำก็ได้นะ) ซื้อไปใส่กรอบเอาเอง
...
คุยกะน้องเค้า...เมื่อเช้า
น้องบอกว่าภาพที่เอามาลง ถูกขยายและขายไปแล้ว
(เป็นภาพตัวอย่างที่เก็บเป็นผลงานอะไรประมาณนั้น)
ถ้าสนใจคงจะต้องทำใหม่ แต่จะไม่เหมือนทีเดียว(ไม่ทำซ้ำ...มีชิ้นเดียว)