วันอังคารที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2550

Site Tour Krabi




เพราะที่นี่เป็นเหตุให้ต้องนั่งปั่นงานจนหัวฟู
Phulay Beach Krabi
ภาพอาคารที่ถ่ายมา เป็นผลงานการออกแบบของคุณ เมธา บุนนาค
ดูอลังการงานสร้างจริงๆ เสร็จไปหลายส่วนแล้ว คาดว่าคงจะเปิดใช้งานอย่างเป็น
ทางการคงจะ ต้นๆ ปีหน้า(อีกหน่อยเราคงจะเห็นงานนี้ปรากฏอยู่ตามนิตรสาร
บ้านตกแต่งแน่ๆ) รูปที่ถ่ายมาส่วนใหญ่จะเป็น Detail ของอาคาร
แต่ละหลัง และถ่ายอาคาร(ของเดิม)ที่จะปรับปรุงใหม่ ภาพวิวทะเลก็เลยมี
เท่าที่เห็นนี้ละคะเสียดาย Memmery เต็ม ไม่งั้นคงได้รูปเยอะกว่านี้
...
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
...
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
...
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

วันเสาร์ที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

ในคืนที่พระจันทร์เป็นใจ




แวะไปดูบรรยากาศงานลอยกระทงที่...สะพานหิน...ภูเก็ต
ไม่มีรูปนางนพมาศมาให้ดูนะคะ
ถ่ายรูปพลุไป 40 กว่ารูป ไม่ประสบความสำเร็จเลย
ไม่ชัดก็เบลอค่ะ
...
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
...
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
...
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
...

วันจันทร์ที่ 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

วันเสาร์ที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

วันอาทิตย์ที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2550

Dark Side of...The Moon

...
เคยอ่านบทความที่...พี่จิก ประภาส...เขียนไว้ในมติชน เมื่อหลายปีก่อน
เคยซื้อ...เท่าดวงอาทิตย์...มาอ่าน  เมื่อหลายเดือนก่อน
เมื่อหลายวันก่อน เข้าร้านหนังสือเพราะอยากได้หนังสือของนันทขว้างมาอ่าน  จู่ๆ
หนังสือของ...พี่จิก  ประภาส...ก็หล่นมากองอยู่ตรงหน้า


" แมงกะพรุนถนัดซ้ายกับกบเหลาดินสอ "


เหมือนจะบอกว่า...ช่วยหยิบฉันไปอ่านหน่อยเถอะ
หยิบ...แมงกะพรุนถนัดซ้าย...ขึ้นมาพลิกๆดู
มีบทความในหนังสือเล่มนี้หลายบท...สะดุดตา+สะดุดใจ
พลันนึกไปถึงคำพูดของใครบางคน
" คุยกะคุณปุ๊ เหมือน คุยกะ พี่จิก ประภาส เลยครับ ให้ความรู้สึกใกล้เคียงกันดีจริงๆ "
ตัดสินใจซื้อหนังสือสองเล่มมาอ่าน เพียงเพราะอยากรู้ว่า...เหมือนตรงไหน?
...
      ชอบบทความในหนังสือ...แมงกะพรุนถนัดซ้าย...อยู่บทหนึ่งคือ ตัวต้านทาน
ที่พี่จิกตอบจดหมายของผู้หญิงคนหนึ่ง ไปสมัครงานเอาไว้ที่บริษัทแห่งหนึ่งและจะไปเริ่มงานในอีกไม่นาน แต่ได้ทราบจากคนรู้จักว่า...บริษัทนี้ไม่ดีอย่างนั้น ไม่ดีอย่างนี้  ฟังแล้วเกิดความวิตกกังวลและกลัวจะมีอคติกับบริษัทก่อนไปทำงาน 
        พี่จิกให้ความเห็นส่วนหนึ่งไว้ว่า...คนส่วนใหญ่ที่ใจยังไม่กว้างพอ มักเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาล ให้คนอื่นเป็นดาวเคราะห์คอยหมุนรอบ  นั่นคือไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นก็จะสรุปออกมาโดยยึดเอาตัวเองเป็นพระเอกเป็นนางเอกแล้วก็ให้คนอื่นเป็นตัวอิจฉาหมด
       ...
       ...
       คนโบราณจึงสอนว่าอย่าหูเบา  ถ้าอยากทำงานที่นั่นก็ให้ทำไป  อย่าให้แค่เรื่องเล่ามาหยุดความตั้งใจของเรา  ถ้าทำไปแล้ว  ทนไม่ได้ก็ลาออก แล้วถือเป็นประสบการณ์ดีๆอันหนึ่งที่ได้เรียนรู้คนหลากหลายประเภท
...
หลังจากอ่านจบ
พลันก็นึกไปถึงคำถามของใครบางคนขึ้นมา...ที่บังเอิญไปรู้เรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงบางคน,บางกลุ่ม,ที่ประพฤติตัวเป็นพวก  One night stand จากคำบอกเล่าของเพื่อนๆที่ประสบมา   

ในฐานะที่เป็นผู้หญิงเหมือนกันก็...อึ้ง...ไปกับคำถามพอสมควร 
...
...
พลันนึกไปถึงเรื่องราว...ของเพื่อนรุ่นน้องที่รู้จักกันผ่านเว็บบอร์ดสีเทาๆเว็บหนึ่ง   ที่แต่งงานกับหญิงสาวที่เคยเป็น...หมอนวด...มาก่อน ที่สำคัญหญิงสาวผู้นี้ก็เคยถูกเพื่อนๆในบอร์ดแห่งนั้น...ขึ้น...มาแล้ว    อะไร ทำให้น้องคนนี้ตัดสินใจแต่งงานกับหญิงสาวที่ผ่านชายมาไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่  

เรื่องแบบเนี่ยใช้...หัวสมอง...ตอบไม่ได้หรอก  ต้องใช้...หัวใจ ...ตอบ
...
...
มีอีกบทความหนึ่งชื่อว่า...มายาพระจันทร์    ที่เขียนเกี่ยวกับพระจันทร์ เอาไว้ว่า มนุษย์ส่วนใหญ่แล้วมองพระจันทร์ด้วยอารมณ์เศร้า เหงา หรือไม่ก็ออกไปทางสิเน่หา ฝรั่งนั้นหนักถึงขนาดไปทางโศกมากกว่าสุข  คำว่า Moon ในแสลงนี่มีความหมายเป็นเรื่องความโศกาว้าเหว่แทบทั้งนั้น อย่างเช่น Moon around ที่แปลว่าไร้สุขในรัก  หรือ Moon away ที่แปลว่าปล่อยชีวิตไปวันๆ ในเรื่องความรัก
...
พี่จิก ประภาส เขียนเอาไว้ว่า
น่าสนใจนะครับว่าทำไมพระจันทร์จึงถูกมองเช่นนั้น ...มันมีความบังเอิญหลายอย่างที่ทำให้พระจันทร์เป็นดวงดาวที่เจ้ามายาที่สุด
...
...
หลากหลายความบังเอิญที่พี่จิกเขียนไว้...จนกระทั่ง
ถึงตอนนี้ ถ้ามีชายหนุ่มที่กำลังมีความรักมาอ่านเจอเรื่องราววันนี้เข้า ก็คงจะเพ้อว่า ที่แท้ผู้หญิงก็คือพระจันทร์นั่นเอง   เพราะนอกจากจะงดงาม แฝงปริศนาชวนค้นหาแล้ว เธอยังไม่ยอมให้ใครเห็นอีกด้านหนึ่งของเธอเสมอ และเวลามองเธอครั้งใด น้ำในร่างกายก็ขึ้นทุกที
...

...
อ่านจบสรุปเอาดื้อๆ


ตราบใดก็ตามที่พระจันทร์มีด้านสว่างก็ย่อมมีด้านมืด 

ถ้าเราตกหลุมรักพระจันทร์เสียจนถอนตัวไม่ขึ้นซะแล้ว

เราก็ต้องยอมรับในด้านมืดของพระจันทร์…ให้ได้

.

 


 

วันเสาร์ที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2550

Ocean of Light

Step by step my life went down

Only troubles all around

It seemed to me that darkness has no end

I used to climb the mountains high

I thought that I can reach the sky

Searching for another promised land

(Chorus)

Only heaven heard my cry,

I prayed the Lord to take me high

Now he's the wind beneath my wings

Now I can fly

Come and give me your hand (come on)

I'll show you the land (come on)

Of your dreams in the night

We will fly side by side

Let me open your heart (come on)

Give your life a new start (come on)

Turn the river of tears to an ocean of light

Walking in the darkest night

Looking for a guiding light

I found the meaning of my life today

Always knew I've got to fight

For a holy star that shines so bright

Even if it's only a heartbeat away

(Chorus)

In-Mood feat. juliette

Based on:

Peer Gynt Suite No.1  Op.46/Morning Mood by Edvard Grieg (1843-1907)

วันพฤหัสบดีที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2550

เสพ...งานศิลป

                             Do Xuan Doan












                                      ...
                  

                                   Nude

                           Tran Quang Dinh

 

วันจันทร์ที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2550

The Diary Finale’

 


     ท่ามกลางความวุ่นวายของเมืองใหญ่ แพนและนัท คู่แต่งงานใหม่ ได้ย้ายเข้ามาสู่อพาร์เมนท์ที่เงียบสงบ บ้านใหม่ที่พร้อมจะรอให้พวกเขาทั้งสองเริ่มต้นสร้างครอบครัวแต่ทุกๆอย่าง ในโลกนี้ไม่มีอะไรสมบูรณ์พร้อมไปทั้งหมด  เส้นทางสายนักเขียนของนัทตกต่ำลง พร้อมๆ กับไฟในการทำงานที่มอดลงที่ละน้อย

    จนกระทั่งเขาพบกับ...ไดอารี่...ของเจ้าของห้องเก่าเล่มหนึ่ง  นัทเปิดอ่านมันโดยไม่ได้ตั้งใจและได้เรียนรู้เรื่องราวของ...ส้ม...นักศึกษาสาวเจ้าของห้องคนเก่าไปด้วย เมื่อติดตามอ่านไปเรื่อยๆ  นัทเริ่มรู้สึกว่า เนื้อความ...ไดอารี่...เล่มนั้น  ส่งผลต่อชีวิตเขาในหลายๆด้าน จนกระทั่งโลกทั้งโลกของนัทเหมือนจะหยุดหมุนเมื่อนัทหยิบไดอารี่ขึ้นมาอ่าน

     เรื่องราวความรักของหนุ่มสาวคู่นี้ จะจบลงเช่นไร ส้มคือใคร และเรื่องราวของเธอในไดอารี่จะจบลงตรงไหน...ติดตามได้ใน

                                  

                            www.readthediary.com

...

กำกับโดย...chong  Chartchai Worapiankul

chong...เคยกำกับมิวสิกวิดีโอให้นักร้องหลายคนของค่ายแกรมมี่มาแล้วและนี่คงจะเป็นโปรเจคหนังสั้น(ขนาดยาว)เรื่องแรกของเจ้าตัว...วิจารณ์ติชมกันได้นะคะ เผื่อเจ้าตัวมาอ่านจะได้มีกำลังใจทำงานชิ้นต่อไป

 

วันเสาร์ที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2550

บอนไซของพ่อ




พ่อปลูกบอนไซเหล่านี้มาตั้งแต่สมัยที่เราผูกคอซอง
เวลาผ่านไปนานแค่ไหน ลองบวก-ลบ-คูณ-หาร
อายุบอนไซดูนะคะ มีหลายต้นส่งไปประกวด
เห็นว่าได้รางวัลมา ไม่รู้ว่าต้นไหนเหมือนกัน

วันศุกร์ที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2550

เข้าวัด




ช่วงเข้าพรรษา เดินทางกลับบ้านที่ยะลา
ขาไปแวะเข้าวัดช้างให้ ช่วงสายๆไม่ค่อยมีคนสักเท่าไหร่
บรรยากาศค่อนข้างเงียบเหงา

วันศุกร์ที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2550

ข้างหลังภาพ




ภาพวัดพระแก้ว...พ่อวาดไว้สมัยเรียนเพาะช่าง
ภาพวาดสีน้ำมันถัดมา วาดไว้สิบกว่าปีแล้ว
ภาพวาดสีน้ำ...นี่ก็นานมาแล้วจนสีออกจะจืดๆ
ภาพลายเส้น...ยังวาดไม่เสร็จเลย
ภาพการ์ตูน...วาดเองค่ะ...บ่ใจ๋ฝีมือป๋อนะก่ะ

วันพุธที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2550

วันเสาร์ที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2550

แอบถ่าย




เค้ากำลังเตรียมสถานที่จัดงานใน...Jungceylon...งานไรก็ไม่รู้

สารพัด...หอย




ไปถ่ายรูปเปลือกหอยเหล่านี้ มาจากร้านใน...Jungceylon..
เจ้าของร้านเล่าให้ฟังว่า....เคยไปออกรายการแฟนพันธ์แท้มาแล้ว
เปลือกหอยที่แพงที่สุดในร้านคือหอยสังข์สีขาว
ราคา หมื่นกว่าบาท สวยมากค่ะ

วันจันทร์ที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2550

Personal DNA

ประเดิมการเขียน...Blog...แรกของ Multiply ด้วยเรื่องส่วนตัวสักหน่อย

ไปเจอเว็บนี้มาโดยบังเอิญ...ทดลองเล่นสนุกๆ...เออ มันก็ตรงแฮะ

http://www.personaldna.com/report.php?k=bgOfhFilXoqcFaT-GH-DDADA-4492&u=197de56c7135

คล้ายๆกับที่แต๊กเคยเอา link ไปแปะไว้ที่เว็บอาษา

เบื่อๆก็ลองเล่นดูจะได้รู้ว่า...ตัวตนที่แท้จริงเราเป็นไง?

วันอาทิตย์ที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2550

วันอังคารที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2550

วันอาทิตย์ที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2550

ลัดเลาะเลียบเมือง...ภูเก็ต




ช่วงที่มาอยู่ภูเก็ตใหม่ๆ ไม่รู้จักที่ทางสักเท่าไหร่
วันหยุดเดินถ่ายรูป บ้านเรือนแถวที่ทำงาน